|
(ظنّ ) сўзининг асл маъноси шубҳаланишдир. Лекин бу ерда бу сўз бир қарина билан арабларнинг ўз гапларида ишлатадиган одатларига кўра мажоз йўли билан аниқ ишонч маъносида қўлланяпти. Қарина шундан иборатки, Аллоҳ билан учрашиш ва Аллоҳга қайтиш феълларининг исноди хушу қиладиган мўминларга бериляпти. Шунинг учун у аниқ ишонч маъносида келяпти. Яъни, ўйлайдилар сўзи биладилар маъносини англатяпти. Чунки бундай ҳолатдаги гумон куфрдир. Мана бу оятда ҳам сўзни худди шундай қўллаш бор:
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ
– „«Дарҳақиқат мен ҳисоб-китобимга (яъни охиратдаги ажр-мукофотга) рўбарў бўлишимни билган эдим»“. [69:20]
Яъни, билди. (ظنّ ) сўзи қаринасиз келганда шубҳаланиш маъносини англатади.
مُّلاَقُوا رَبِّهِمْ
(Роббиларига рўбарў бўлишларига). Яъни, улар Парвардигорлари билан келгусида учрашадилар. Арабларда келаси замонни англатувчи феълдан мабний қилинган исмларга нисбатан изофа қилиш ва нунни ҳазф қилиш қоидалари ишлаган. Яъни,
مُّلاَقُوا رَبِّهِمْ
ояти Парвардигорлари билан келгусида учрашадилар, деган маънодадир. Аллоҳ Таолонинг
إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ
– „Албатта Биз уларни имтиҳон қилиш учун бир туя юборгувчидирмиз“. [54:27]
деган ояти ҳам шунга ўхшайди. Яъни, кейинроқ уни юборганида.
@ @ @
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ * وَاتَّقُواْ يَوْماً لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئاً وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ * وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ * وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ * وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ * ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُمِ مِّن بَعْدِ ذَلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ * وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
– „47. Эй Бану Исроил, сизларга инъом қилган неъматимни ва сизларни бутун оламдан афзал қилган пайтимни эсланглар! 48. Биров биров томонидан ҳеч нарса ўтай олмайдиган, ҳеч кимдан оқлов қабул қилинмайдиган ва (гуноҳлари учун) эваз ҳам олинмайдиган — ёрдам берилмайдиган кундан қўрқинглар! 49.
102-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204